Kerst 2015
Heb ik weer.
Een rood oor, en nog meer van die lastige zaken die ik niet verwoorden kan. Dus huil ik maar. Je moet toch wat als je je niet lekker voelt? Uiteindelijk bracht mama mij naar het ziekenhuis. Ze vertrouwde het niet zo, het leek wel op een longontsteking. Na onderzoek bleek dat ze het bijna bij het rechte eind had: een luchtwegen-infectie, een dubbele (ja waarom geen enkele) oorontsteking en aften in mijn mond. Mag ik daarom huilen zeg. Hup aan de antibiotica dan maar.