Kerst 2015
Heb ik weer.
Een rood oor, en nog meer van die lastige zaken die ik niet verwoorden kan. Dus huil ik maar. Je moet toch wat als je je niet lekker voelt? Uiteindelijk bracht mama mij naar het ziekenhuis. Ze vertrouwde het niet zo, het leek wel op een longontsteking. Na onderzoek bleek dat ze het bijna bij het rechte eind had: een luchtwegen-infectie, een dubbele (ja waarom geen enkele) oorontsteking en aften in mijn mond. Mag ik daarom huilen zeg. Hup aan de antibiotica dan maar.
We hadden er wel een beetje tegenop gezien. Dit omdat de kerst van 2014 eigenlijk bedorven werd door mijn pijnen, onrust en angsten. Als ik daar wat aan had kunnen doen, dan had ik dat gedaan. Dit jaar ging het geweldig. Ik heb eerst lekker op de bank gehangen. Fijn in oma's armen in slaap gevallen. Daarna heb ik me laten vertroetelen door mijn nichtje Amy. Een echt moedertje hoor. Helpen met eten en helpen met drinken. Voor iedereen een leuk kerstdiner.