Ik was daarbij. Op die datum werd de speeltuin op het Amelandseplein in Rotterdam heropend.
Kinderen mét en zonder beperking kunnen na de aanpassingen lekker samen spelen in de vernieuwde speeltuin. Ik mocht mee met mama, want die had zich sterk gemaakt bij de wethouder om het allemaal te realiseren.
Ik heb het van een afstandje aangehoord, er was herrie maar daar had ik niet zo veel last van. Ze spraken door een microfoon die mensen van Thuis Op Straat (TOS), de NSGK Speeltuinbende en Gemeente Rotterdam, waarna een hele groep kinderen en grote mensen in een kring elkaars hand vasthielden. En toen was de speeltuin geopend.
Ik moest maar eens leren op te gaan staan. Mijn benen gebruiken dus. Ja, ja dat gaat zo maar niet. Eerst uitzoeken met Ineke wat de beste uitgangspositie is.
En dan zoeken naar mijn evenwicht.
Met hulp aan de achterkant, een stoeltje en het gewicht van Jolie lukte het wel aardig hoor. Blijven oefenen. En blijven lachen natuurlijk, want eigenlijk is het best wel leuk.
Zwijndrecht 24 augustus 2015.
Het klinkt als muziek in mijn oren. Kinderstemmen en als ze ook nog een liedje zingen is het helemaal gaaf. Ik kan al bijna meezingen, nou ja, heel erg bijna.
Hiehiehie herken ik al. Dat van die beren die broodjes zitten te smeren. Als ik dat hoor...dan weet ik: dan komt dat hiehiehie. Maar eerst moet ik in mijn handjes klappen. Haha.